Monochromatyzm

Monochromatyzm – operowanie w dziele malarskim tylko jedną barwą w różnych odcieniach w celu uzyskania jednego tonu całego malowidła.

Technika popularna m.in. w Japonii w okresie Muromachi (1333–1560). Monochromatyzm występował w sztuce średniowiecza i renesansu. Popularny był w XVII i XVIII w., zwłaszcza w malarstwie holenderskim. Charakterystyczna także dla malarstwa Paolo Uccello. Stosowana często w malarstwie iluzjonistycznym przy naśladowaniu efektów reliefu, płaskorzeźby i detalu architektonicznego. Występuje też w malarstwie współczesnym (np. tzw. monochromy Y. Kleina).

Techniką monochromatyczną malowano zwykle, według zasad tradycyjnego warsztatu malarskiego, podmalówki pod obrazy olejne lub olejno-żywiczne.