Mira Żelechower-Aleksiun

Mira Żelechower-Aleksiun – ur. 26 marca 1941 w Millerowie –
polska malarka żydowskiego pochodzenia, przedstawicielka wrocławskiego środowiska artystycznego.

Jest żoną prof. Jana Jaromira Aleksiuna, z którym ma córkę, historyk Natalię Aleksiun. Urodziła się jako Mona Janklewicz w Millerowie. W 1947 rodzina przeprowadziła się do Wrocławia. W 1966 roku otrzymała dyplom w zakresie malarstwa architektonicznego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu.

Mira Żelechower-Aleksiun zadebiutowała po raz pierwszy w 1967 roku wystawą w Galerii Teatru Kalambur we Wrocławiu. W latach 60. i 70. aktywnie uczestniczyła w ważniejszych przeglądach malarstwa polskiego: 4. i 7. Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie w latach 1967 i 1974, 8. i 9. Wystawa Grupy Realistów w Warszawie w latach 1968 i 1969, Portret człowieka w Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta” w 1971 roku, Konkurs im. Jana Spychalskiego w Poznaniu w latach 1975 i 1976, Polaków portret własny w Krakowie w 1979 roku.

Podczas stanu wojennego brała udział w ruchu kultury niezależnej, między innymi jako współorganizatorka wrocławskiego Biennale Młodych „Droga i Prawda”. Prowadzi także aktywną działalność pozaartystyczną, głównie na rzecz pojednania chrześcijan i żydów. W 2016 ukazała się książka poświęcona Mirze Żelechower-Aleksiun, Mona: opowieść o życiu malarki, napisana przez Monikę Braun.

Dzieła artystki w Galerii Sympatyków Sztuki: