Juliusz Holzmuller

Juliusz Holzmüller – ur. 1876 w Bolechowie (Ukraina), zm. 1932 we Lwowie –
polski malarz – akwarelista, pedagog.

Uczył się w lwowskiej szkole realnej, a następnie w Państwowej Szkole Przemysłowej na kursie malarstwa dekoracyjnego. Jego nauczycielami byli m. in. Roman Bratkowski, Stanisław Józef Rejchan i Tadeusz Rybkowski. Swoja wiedzę artystyczną uzupełniał w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod opieką takich mistrzów, jak Teodor Axentowicz, Józef Mehoffer i Florian Cynk, a także w Monachium.

Walczył podczas II wojny światowej i został ranny. Po jej zakończeniu pracował jako nauczyciel rysunku w Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika we Lwowie. Zadebiutował na wystawie krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w roku 1899, gdzie zaprezentował prace: „Delatyn”, „Jesień”, „Zima”, „Karczma w Żubie”. W TPSP wystawiał wielokrotnie. Swoje prace eksponował także w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki w Krakowie oraz we Lwowie, np. w roku 1938 w Muzeum Przemysłu Artystycznego na wystawie poświęconej zwierzętom i przyrodzie.

Obrazy Juliusza Holzmüllera znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie (Oddział Czapskich), Muzeum w Łańcucie i Lwowskiej Galerii Obrazów. Stworzył także akwarele do pawilonu myśliwskiego arcyksięcia Ottona Habsburga w Rafajłowej oraz wizerunki koni m. in. ze stadniny Longina Łobosia w Taurowie. W kasynie oficerskim w Tokio została umieszczona jego akwarela prezentująca scenę batalistyczną z udziałem konnicy japońskiej. 

Był doskonałym akwarelistą, ze szczególnym upodobaniem malującym sceny rodzajowe z motywami koni. W technice akwareli wypracował swój indywidualny, niepowtarzalny styl. Tematem jego prac były także pejzaże, widoki miejskie, sceny batalistyczne. Oprócz akwareli posługiwał się także sepią, tuszem, rzadziej techniką olejną.

Dzieła artysty w Galerii Sympatyków Sztuki: