Erno Erb

Erno Erb – ur. 1878 we Lwowie, zm. 1943 tamże –
polski malarz żydowskiego pochodzenia, tworzący w okresie modernizmu i dwudziestolecia międzywojennego.

Urodził się w 1878 r. w zasymilowanej rodzinie lwowskich Żydów. Niektóre źródła podają jako datę urodzenia rok 1890. Niemal całe życie spędził we Lwowie i w Truskawcu.  Jego olejne obrazy, odznaczające się bogatą fakturą grubo kładzionej farby, są porównywane z pracami niemieckiego malarza Maxa Liebermanna.

Erb wielokrotnie wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie i Krakowie oraz w warszawskiej Zachęcie. W 1929 brał udział w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, a w 1932 w Wystawie Sztuki Polskiej w Buffalo.

Jego prace znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie, zbiorach Żydowskiego Instytutu w Warszawie, w Muzeum Historycznym w Krakowie, Muzeum Sztuki Ukraińskiej we Lwowie i Lwowskiej Galerii Obrazów.

Zginął prawdopodobnie w trakcie likwidacji lwowskiego getta.

Malował motywy miejskie, sceny rodzajowe, targowiska, charakterystyczne typy ukraińskich chłopów i Żydów, pejzaże i martwe natury. Najczęściej posługiwał się farbami olejnymi, choć tworzył również akwarele i pastele.

Erno Erb – niektóre dzieła

„Krużganek na dziedzińcu katedry” (1920) – kolekcja prywatna
„Łodzie na Helu” (1922) – kolekcja prywatna
„Rynek w Krakowie z widokiem na Kościół Mariacki” – kolekcja prywatna
„Straganiarki” (1929) – kolekcja prywatna rodziny Adama Szymańskiego

Dzieła artysty w Galerii Sympatyków Sztuki: