Henryk Wójcik
(1920-2009)

Henryk Wójcik

Henryk Wójcik – ur. 19 lutego 1920 w Sosnowcu, zm. 2009 w Krakowie –
polski malarz, rysownik, rzeźbiarz, pedagog.

Studiował w latach 1945-1950 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Z. Pronaszki. Przez wiele lat pracował jako pedagog w tejże uczelni. Był przewodniczącym ZPAP w Krakowie. Dla twórczości Wójcika charakterystyczne są przede wszystkim symbol i malarska alegoria. Artysta jest znany także jako świetny pejzażysta i autor doskonałych kolorystycznie martwych natur wpisujących się w nurt tradycji krakowskiego koloryzmu. Jego działalność artystyczna prezentowana była na ponad 20 wystawach indywidualnych, około 60 wystawach ogólnopolskich i 20 za granicą. Obrazy Henryka Wójcika znajdują się w muzeach, instytucjach kulturalnych oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce, we Włoszech, Niemczech, Francji, Australii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.

Życiorys

Henryk Wójcik urodził się 19 lutego 1920 w Sosnowcu. W latach 1933 – 1944 mieszkał wraz z rodziną w Kowlu na Wołyniu gdzie uczęszczał do gimnazjum im. Juliusza Słowackiego a następnie do Państwowej Szkoły Mierniczo-Drogowej. W czasie wojny przebywał również w Sosnowcu działając w konspiracyjnej grupie „Piątka” pod pseudonimem „Szary”. Pod koniec wojny powróciwszy do Kowla pracował jako kreślarz w Urzędzie Starostwa.

Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie rozpoczął w 1945 roku, pierwszy rok w pracowni profesora Radnickiego zaś kolejne w pracowni profesora Zbigniewa Pronaszki, otrzymując dyplom w 1953 roku. W roku 1950 rozpoczął działalność w Sekcji Malarstwa krakowskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 1963 pracował jako asystent a następnie samodzielny wykładowca na uczelni. Od 1972 roku prowadził pracownię rysunku w Katedrze Kształcenia Ogólnoplastycznego Wydziału Rzeźby.

Zmarł w wieku 89 lat, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty).

Twórczość

Przez krytyków zaliczany do grona „kolorystów”. Jednak obrazy Wójcika trudno zaliczyć bezpośrednio do jednej kategorii. Malował zarówno obrazy abstrakcyjne i symboliczne sygnowane zazwyczaj „kompozycja”, jak też liczne postimpresjonistyczne pejzaże malowane w plenerze, portrety oraz martwe natury. Różnorodność tematu i podejścia do malowania w swojej twórczości komentował słowami: „artysta nie powinien obawiać się szczerego mówienia o tym, co się z nim dzieje i ze spokojem zawierzyć własnym odczuciom”.

Wybrane nagrody i wyróżnienia

• 1954/56 Dyplom i medal TPSP Kraków
• 1965 II Nagroda za obraz roku ZPAP Kraków, nagroda ASP za działalność artystyczną
• 1970 Odznaka Zasłużony Działacz Kultury MKiS
• 1972 Srebrny medal grupowy na Międzynarodowym Salonie w Paryżu pt. Jue Vichy
• 1976 Złota odznaka ZPAP

Dzieła artysty w Galerii Sympatyków Sztuki: