Stanisław Mazuś
(1940 r.)

Stanisław Mazuś – ur. 7 listopada 1940 w Lublinie, zamieszkały w Tychach –
polski malarz współczesny.

Od 1961 roku studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w 1967 roku w pracowni wybitnego kolorysty, artysty z kręgu Ecole de Paris, profesora Eugeniusza Eibischa. W latach 1968-1969 był stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki.

Swoje prace pokazywał na wystawach w Polsce i za granicą, między innymi w: Sofii, Pradze, Sztokholmie, Wiedniu, Komarnie, Aix-les-Bains, Mediolanie, Nowym Jorku, Lipsku, Waszyngtonie, Atenach. Prace Stanisława Mazusia znajdują się w zbiorach instytucji państwowych i w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą m.in. w Galerii Uffizi we Florencji.

Artysta maluje głównie martwe natury, pejzaże i portrety, pozostając wiernym tradycyjnemu warsztatowi malarskiemu. Jego obrazy przywodzą na myśl twórczość Jean-Baptiste`a Chardina.

Stanisław Mazuś o swojej twórczości

„To, co robię, jest odbiciem mojej osobowości, nastrojów, zainteresowań i przeżyć. Odrzucam wszelkie „izmy”. Nie podniecają mnie nowoczesne hasła o sztuce i teorie. Pozwalam sobie na luksus nieulegania manifestacjom różnych ugrupowań współczesnych, lecz z wrodzoną przekorą tworzę dalej swój wewnętrzny autoportret uczuć, myśli, przeżyć, radości, smutku i cierpienia, które zawarte są w interpretacjach natury. Natury jak najprostszej, niezauważalnej, a która jest głównym źródłem mego natchnienia i największym mistrzem.”

Dzieła artysty w Galerii Sympatyków Sztuki: