29 kwietnia – Międzynarodowy Dzień Tańca
Od 1982 roku świat tańca obchodzi swoje święto, ustanowione przez Komitet Tańca Międzynarodowego Instytutu Teatralnego.
Dzień ten wybrano, aby jednocześnie upamiętnić moment chrztu francuskiego, XVIII wiecznego „Ojca teatru baletowego”, reformatora sztuki tańca, tancerza, choreografa Jeana-Georges’a Noverre’a.
Znaczna większość instytucji artystycznych, właśnie dziś, organizuje wydarzenia związane z tańcem. Są to zazwyczaj spektakle, premiery, koncerty, gale, spotkania i wykłady tematyczne.
Każdego roku wybitna postać, autorytet w dziedzinie tańca, wygłasza orędzie z tej okazji. W tym roku swoje przesłanie – niestety bardzo kiepskie, zaprzyjaźnione z bełkotem – napisał Ohad Naharin – Izraelski tancerz, choreograf i muzyk.
Na szczęście piękne słowa przypominające o historii tańca oraz historii powstania Międzynarodowego Dnia Tańca zostały wypowiedziane przez wybitną znawczynie tematu, fantastycznego wykładowcę historii tańca na warszawskim Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Państwowej Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie, pasjonatkę dziedziny baletu prof. Joannę Sibilską. Oto jej słowa – fragment naszego, polskiego orędzia:
„W kwietniu 1727 roku urodził się Jean-Georges Noverre, tancerz i choreograf, który zmienił myślenie o tańcu. Wprowadzając szereg reform sprawił, że balet stał się samodzielnym rodzajem widowiska. Ta samodzielność miała polegać na zastąpieniu słowa mówionego lub śpiewanego środkami aktorskimi. Głównym więc postulatem Noverre’a było wprowadzenie pantomimy, czyli wyrażania treści poprzez gesty i wyrazistość twarzy. W jego baletach technika taneczna miała być narzędziem a nie celem samym w sobie, przy czym Noverre pragnął, by jego balety wzruszały widzów!
Jean-Georges Noverre dożył początku XIX wieku i znalazł kontynuatorów swoich idei w kolejnych dziesięcioleciach, a byli to między innymi Jules Perrot, twórca słynnej „Giselle”, czy Michaił Fokin, który w XX wieku powtórzył część postulatów Noverre’a w swojej reformie, przekonując, że tancerz XX wieku może i powinien być wyrazisty od stóp do głów…
XX wiek był stuleciem tańca: powstały nowe kierunki, nowe techniki. Do historii tańca weszła plejada znakomitych choreografów i tancerzy i zapewne dlatego Międzynarodowy Instytut Teatralny uznał taniec za tak ważną dziedzinę sztuki, iż uhonorował ją oddzielnym świętem. I tak, od 1982 roku, 29 kwietnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Tańca na pamiątkę chrztu Noverre’a, XVIII wiecznego reformatora, który dał baletowi duszę… Pierwotnie data ta uznawana była za jego dzień urodzin, ale według nowych ustaleń bardzo prawdopodobne, że Noverre urodził się 27 kwietnia”.
Wszystkim artystom związanym ze sztuką tańca oraz tym, którzy taniec kochają, życzę roztańczonego Międzynarodowego Dnia Tańca…
Niech dzisiaj tańczy cały świat!